แปลมคธเป็นไทย ข้อ ๓๔๑-ข้อ ๓๕๐

แปลยกศัพท์

ข้อ ๓๔๑-ข้อ ๓๕๐

๓๔๑. เทฺว เม ภิกฺขเว อนฺตา ปพฺพชิเตน น เสวิตพฺพา.

ภิกฺขเว ดูกรภิกษุ ท. อนฺตา อ. ที่สุด ท. เทฺว สอง อิเม เหล่านี้ ปพฺพชิเตน อันบรรพชิต น เสวิตพฺพา ไม่พึงเสพฯ

๓๔๒. อิเม โข ปนา’ ยสฺมนฺโต เทฺวนวุติ ปาจิตฺติยา ธมฺมา อุทฺเทสํ อาคจฺฉนฺติ.

อายสฺมนฺโต ดูกรท่านผู้มีอายุ ท. ปน ก็ ธมฺมา อ.ธรรม ท. ปาจิตติยา ชื่อปาจิตตีย์ เทฺวนวุติ เก้าสิบสอง อิเม โข เหล่านี้แล อาคจฺฉนฺติ ย่อมมา อุทฺเทสํ สู่อุเทศ ฯ

๓๔๓. อุปชฺฌาโย เม ภนฺเต โหหิ .

ภนฺเต ข้าแต่ท่านผู้เจริญ ตฺวํ อ. ท่าน อุปชฺฌาโย เป็นพระอุปัชฌาย์ เม ของกระผม โหหิ จงเป็น ฯ

๓๔๔. อหํ อาวุโส สมฺพหุลา ทุกฺกฏาโย อาปตฺติโย อาปนฺโน ตา ปฏิเทเสมิ.

อาวุโส ดูกรท่านผู้มีอายุ อหํ อ. เรา อาปนฺโน เป็นผู้ต้องแล้ว อาปตฺติโย ซึ่งอาบัติ ท. ทุกฺกฏาโย ชื่อว่า ทุกกฎ สมฺพหุลา มากพร้อม หุตฺวา เป็น ปฏิเทเสมิ ย่อมแสดงคืน ตา อาปตฺติโย ซึ่งอาบัติ ท. เหล่านั้น ฯ

๓๔๕. สกฺขสิ ปน ตฺวํ คหปติ เอเกน ปสฺเสน สตฺต มาเส นิปชฺขิตุ ? สกฺโกม’ หํ อาจริย.

คหปติ ดูกรคฤหบดี ปน ก็ ตฺวํ อ. ท่าน สกฺขสิ ย่อมอาจ นิปชฺชิตุ เพื่ออันนอน มาเส ตลอดเดือน ท. สตฺต เจ็ด ปสฺเสน โดยข้าง เอเกน ข้างเดียวหรือ? อาจริย ข้าแต่อาจารย์ อหํ อ. กระผม สกฺโกมิ ย่อมอาจ นิปชฺขิตุ เพื่ออันนอน มาเส ตลอดเดือน ท. สตฺต เจ็ด ปสฺเสน โดยข้าง เอเกน ข้างเดียว ฯ

๓๔๖. มยฺหํ โข เทว ตาทิโส อาพาโธ; สาธุ เทโว ชีวกํ เวชฺชํ อาณาเปตุ, โส มํ ติกิจฺฉิสฺสติ.

เทว ข้าแต่พระองค์ผู้สมมติเทพ อาพาโธ อ. อาพาธ ตาทิโส เช่นนั้น อตฺถิ มีอยู่ มยฺหํ โข แก่ข้าพระองค์แล, สาธุ ดังข้าพระองค์ขอโอกาส เทโว อ. พระองค์ผู้สมมติเทพ อาณาเปตุ จงบังคับ เวชฺชํ ซึ่งหมอ ชีวกํ ชื่อว่าชีวก, โส ชีวโก อ.หมอชีวกนั้น ติกิจฺฉิสฺสติ จักเยียวยา มํ ซึ่งข้าพระองค์ ฯ

๓๔๗. อภิญฺญาย โว ภิกฺขเว ธมฺมํ เทเสมิ.

ภิกฺขเว ดูกรภิกษุ ท. อหํ อ. เรา เทเสมิ จะแสดง ธมฺมํ ซึ่งธรรม โว แก่เธอ ท. อภิญฺญาย เพื่อความรู้ยิ่ง ฯ

๓๔๘. ยโต’หํ ภคินิ อริยาย ชาติยา ชาโต นา’ ภิชานามิ สญฺจิจ ปาณํ ชีวิตา โวโรเปตา, เตน สจฺเจน โสตฺถิ เต โหตุ, โสตฺถิ คพฺภสฺส.

ภคินิ ดูกรน้องหญิง อหํ อ. เรา ชาโต เกิดแล้ว ชาติยา โดยชาติ อิริยาย อันประเสริฐ ยโต กาลโต ในกาลใด, อหํ อ. เรา สญฺจิจฺจ โวโรเปตา แกล้งปลงลงแล้ว ปาณํ ซึ่งสัตว์มีลมปราณ ชีวิตา จากชีวิต น อภิชานามิ ย่อมไม่รู้ยิ่ง ตโต กาลโต ในกาลนั้น, โสตฺถิ อ. ความสวัสดี โหตุ จงมี เต แก่ท่าน สจฺเจน ด้วยความสัตย์ เตน นั้น, โสตถิ อ.ความสวัสดี โหตุ จงมี คพฺภสฺส แก่สัตว์ผู้เกิดแล้วในครรภ์ สจฺเจน ด้วยความสัตย์ เตน นั้น ฯ

๓๔๙. ยคฺเฆ อยฺเย ชาเนยฺยาสิ: สุทินฺโน อนุปฺปตฺโต.

อยฺเย ข้าแต่แม่เจ้า ยคฺเฆ ขอเดชะ ตฺวํ อ. ท่าน ชาเนยฺยาสิ พึงทราบ: สุทินฺโน อ. พระสุทิน อนุปฺปตฺโต ถึงแล้วโดยลำดับ ฯ

๓๕๐. ยสฺมา จ โข ภิกฺขเว รูปํ อนตฺตา; ตสฺมา รูปํ อาพาธาย สํวตฺตติ.

ภิกฺขเว ดูกรภิกษุ ท. จ ก็ รูปํ อ. รูป อนตฺตา เป็นธรรมชาติมิใช่ตน โหติ ย่อม

เป็น ยสฺมา โข เพราะเหตุใดแล; ตสฺมา เพราะเหตุนั้น รูปํ อ. รูป สํวตฺตติ ย่อม

เป็นไปพร้อม อาพาธาย เพื่อความเจ็บไข้ ฯ