แปลไทยเป็นมคธ ข้อ ๔๑๖-ข้อ ๔๒๐
๔๑๖. อันผู้ให้ ซึ่งทาน ชวนแล้ว
แม้ซึ่งผู้อื่น ท. ให้ ย่อมควร.
ทานํ เทนฺเตน อญฺเญปิ สมาทเปตฺวา
ทาตุํ วฏฺฏติ.
๔๑๗. ความได้ ซึ่งวิทยา ประเสริฐกว่า
แต่ความได้ ซึ่งทรัพย์.
วิชฺชาย ลภนํ ธนสฺส ลภนโต วรํ ฯ
๔๑๘. ความลุกขึ้นแล้ว กินแล้ว
ซึ่งข้าว นอนหลับ ตลอดวัน ทั้งสิ้น ดีกว่า แต่ความทำ ซึ่งบาป.
ปาปสฺส กรณโต อุฏฺฐาย ภตฺตํ
ภุญฺชิตฺวา สกลํ ทิวสํ นิปชฺชิตฺวา นิทฺทายนํ สาธุตรํ ฯ
๔๑๙. อันผู้ทำ ซึ่งบุญ ยังสันดาน
ของตน ให้หมดจดแล้ว จึงทำ ย่อมควร.
ปุญฺญกาเรน อตฺตโน สนฺตานํ โสธาเปตฺวา
กาตุํ วฏฺฏติ.
๔๒๐.ความเข้าไปเสพแล้ว ซึ่งสัตบุรุษ
ฟังแล้ว ซึ่งธรรม ของท่าน ทำในใจแล้ว โดยแยบคาย ประพฤติ ซึ่งธรรม
ย่อมเป็นไปเพื่อความเจริญ.
สปฺปุริสํ อุปสํเสวิตฺวา ตสฺส ธมฺมํ
สุตฺวา โยนิโส มนสิกริตฺวา ธมฺมสฺส จรณํ วุฑฺฒิยา สํวตฺตติ ฯ
อุภัยพากยปริวัตน์ ภาคที่ ๑ จบ

No comments:
Post a Comment