แปลมคธเป็นไทย ข้อ ๓๘๑- ข้อ ๓๙๐

แปลมคธเป็นไทย ข้อ ๓๘๑- ข้อ ๓๙๐

๓๘๑. สตฺต โว ภิกฺขเว อปริหานิเย ธมฺเม เทเสสฺสามิ, ตํ สุณาถ สาธุกํ มนสิ กโรถ, ภาสิสฺสามิ.

ภิกฺขเว ดูกรภิกษุ ท. อหํ อ. เรา เทเสสฺสามิ จักแสดง ธมฺเม ซึ่งธรรม ท. อปริหานิเย อันไม่เป็นที่ตั้งแห่งความเสื่อม(อันไม่เป็นไปเพื่อความเสื่อมรอบ) สตฺต เจ็ด โว แก่เธอ ท., ตุมฺเห อ. เธอ ท. สุณาถ จงฟัง ธมฺมํ ซึ่งธรรมนั้น กโรถ จงกระทำ มนสิ ในใจ สาธุกํ ให้ดี, อหํ อ. เรา ภาสิสฺสามิ จักกล่าว ฯ

๓๘๒. เกน นุ โข อุปาเยน สพฺเพ สฺพฺรหฺมจารี ผาสุ วิหเรยฺยยุ .

สพฺรหฺมจารี อ. สพรหมจารีบุคคล ท. สพฺเพ ทั้งปวง วิหเรยฺยยุ พึงอยู่ ผาสุ สบาย อุปาเยน โดยอุบาย เกน นุ โข อะไร หนอแล ฯ

๓๘๓. ทนฺธํ ปุญฺญํ กโรติ ทนฺธํ ทนฺทํ วิปากํ ลภติ.

โย ปุคฺคโล อ. บุคคลใด กโรติ ย่อมกระทำ ปุญฺญํ ซึ่งบาป ทนฺธํ ช้า โส ปุคฺคโล อ. บุคคลนั้น ลภติ ย่อม ได้ ซึ่งผล ทนฺธํ ทนฺธํ ช้าๆ ฯ

๓๙๔. โถกํ อาวุโส เทหิ ฯ

อาวุโส ดูกรทานผู้มีอายุ ตฺวํ อ. ท่าน เทหิ จงให้ โถกํ หน่อยหนึ่ง ฯ

๓๘๕. อคิลาเนน ภิกฺขุนา เอโก อาวสถปิณโฑ ภุญฺชิตพฺโพ, ตโต เจ อุตฺตรึ ภุญเชยฺย, ปาจิตฺติยํ.

อาวสถปิณฺโฑ อ. ก้อนข้าวในโรงทาน เอโก ก้อนหนึ่ง ภิกฺขุนา อันภิกษุ อคิลาเน น ผู้ไม่เป็นไข้ ภุญฺชิตพฺโพ พึงฉัน(สกึ คราวเดียว) , เจ ถ้าว่า โย ภิกฺขุ อ. ภิกษุใด ภุญเชยฺย พึงฉัน อุตฺตรึ ให้ยิ่ง ตโต กว่านั้นไซร้, ปาจิตฺตฺติยํ . อ.วีติกกมะชื่อว่าปาจิตตีย์ สิยา พึงมี ตสฺส ภิกฺขุโน แก่ภิกษุนั้น ฯ

๓๘๖. ปาฏิโมกฺขํ อุทฺทิสิสฺสามิ, ตํ สพฺเพว สนฺตา สาธุกํ สุโณม มนสิ กโรม.

อหํ อ. เรา อุทฺทิสิสฺสามิ จักแสดงขึ้น ปาฏิโมกฺขํ ซึ่งพระปาติโมกข์, มยํ อ. เรา ท. สพฺเพว ทั้งปวงเทียว สนฺตา ผู้สงบแล้ว สุโณม จงฟัง คํ ปาฎิโมกฺขํ ซึ่งพระปาติโมกข์นั้น สาธุกํ ให้ดี กโรม จงกระทำ มนสิ ในใจ ฯ

๓๘๗. ตุริตตุริตํ สีฆสีฆํ กุสลํ กเรยฺย.

ปุคฺคโล อ. บุคคล กเรยฺย พึงกระทำ กุสลํ ซึ่งกุศล ตุริตตุริตํ ด่วนๆ สีฆสีฆํ เร็วๆ ฯ

๓๘๘. อวสฺสํ มยา มริตพฺพํ.

มยา อันเรา มริตพฺพํ พึงตาย อวสฺสํ แน่แท้ ฯ

๓๘๙. อิจฺฉิตํ ปตฺถิตํ ตุยฺหํ ขิปฺป’ เมว สมิชฺฌตุ .

อิจฺฉิตํ อ. ผลอันท่านอยากได้แล้ว ปตฺถิตํ อ. ผลอันท่านปรารถนาแล้ว สมิชฺฌตุ จงสำเร็จ ตุยฺหํ แก่ท่าน ขิปฺปํ เอว พลันนั่นเทียว ฯ

๓๙๐. สจฺจํ อหํ อาจริย ปฏิสฺสุณึ, อปิ อหํ มริสฺสามิ, น อหํ สกฺโกมิ เอเกน ปสฺเสน สตฺต มาเส นิปชฺชิตุ.

อาจริย ข้าแต่ท่านอาจารย์ อหํ อ. เรา ปฏิสฺสุณึ ฟังเฉพาะแล้ว สจฺจํ จริง, อปิ เออก็ อหํ อ. เรา มริสฺสามิ จักตาย, อหํ อ. เรา น สกฺโกมิ ย่อมไม่อาจ นิปชฺชิตุ เพื่ออันนอน มาเส ตลอดเดือน ท. สตฺต เจ็ด ปสฺเสน โดยข้าง เอเกน ข้างหนึ่ง ฯ